Opruimen is niet erg, maar:
‘Dank je wel zeggen, zou aardig zijn’

Twee gebakken eieren. Een fles shampoo, half vol. ‘Wie gooit dat nu weg?’, zegt Rayan. Chakir laat het zien: ‘In de struiken nog wel.’ Hups, weg ermee. De eieren en shampoo verdwijnen in de vuilniszak.

Die vuilniszak delen Rayan (10) en Chakir (10) vandaag. Ze helpen mee met het schoonmaken van de straten rondom hun school, basisschool Hubertus. ‘Ik ruim wel vaker troep op’, zegt Rayan. ‘Als je het niet doet, kan het gras niet meer groeien.’ Chakir: ‘Ik snap niet dat mensen afval op straat gooien. Het is niet goed voor de dieren.’

Zwerfafval heet het. Afval dat buiten rondslingert en met de wind meewaait. Rayan: ‘Ik denk dat het zo heet, omdat zwervers ook altijd op straat zijn.’ Chakir: ‘Of misschien omdat zwervers altijd zoeken naar afval. Soms zit er iets tussen dat ze nog kunnen gebruiken.’

Statiegeld
Lege blikjes, lege zakken chips. Hoe kun je voorkomen dat het op straat terechtkomt? Chakir: ‘Meer prullenbakken. Veel meer prullenbakken.’ Rayan denkt aan statiegeld op alle verpakkingen. ‘Als er statiegeld op zit, leveren mensen de verpakking weer in. Dan kunnen ze het in de fabriek opnieuw gebruiken, recyclen.’

Rayan kruipt over het gras om een stukje papier op te rapen. ‘Mijn broek wordt vies van het opruimen. Dat is niet erg.’ Ook het opruimen zelf, vindt hij niet erg. Chakir ook niet. ‘Het is eigenlijk best leuk.’ Rayan: ‘Ik hoef er ook geen geld mee te verdienen. Als mensen een keer ‘Dank je wel’ zouden zeggen. Dat zou ik wel heel leuk vinden.’